Als moeder voel ik mij soms de manager van mijn gezin. Mijn kinderen noemen mij de baas. En uit de MBTI/het enneagram kom ik als ‘de dirigent’. Ik hou er heel erg van om aanwijzigingen te geven en te zeggen wat iedereen moet doen. Maar ’s ochtends vroeg in een keuken die ontploft is, verschuil ik mij het liefste achter mijn vers gezette kop koffie. De keukentafel staat vol met het ontbijt, broodtrommels en ook nog wat werkspullen, omdat dochterlief gister thuis moet blijven in afwachting van haar Corona-testuitslag (gelukkig negatief). De keukenvloer ligt bezaaid met tassen, schoenen, kicksen, zuur ruikende voetbalsokken, scheenbeschermers, trainingsjasjes, want hee…. waarom zou je je spullen meteen opruimen als je ze gewoon kan laten liggen op de plek waar je ze uittrekt? “Mama, jij bent echt lui hè, jij doet echt nooit iets.” Snauwt mijn oudste zoon mij toe. “Jij bent echt de meest luie persoon ter wereld.” “Echt hè!” zeg ik terug terwijl ik heerlijk van mijn koffie geniet.

Mijn oudste zoon zit in Groep 8 en ter voorbereiding op ‘de middelbare’ krijgt hij op dinsdag en op donderdag huiswerk, dat hij een week later in moet leveren. Mijn zoon heeft heeft veel kwaliteiten, hij is enthousiast, energiek, spontaan, behulpzaam, creatief en hij is een harde werker met veel doorzettingsvermogen. Goed georganiseerd of accuraat is hij zeer zeker niet. Hij is regelmatig zijn schoenen en sleutels kwijt… en als ik hem vraag om zijn tas leeg te halen zodra hij thuis komt zegt hij: “ja, ja, dat doe ik later…”. Zoals je wellicht al duidelijk geworden is uit de zojuist geschetste situatie in mijn keuken, ben ik iemand bij wie het huis niet echt spic en span is. Maar…. ik heb wel een vaste plaats voor mijn spullen en dat probeer ik mijn kinderen ook te leren. Aan de andere kant zijn mijn kinderen ook een spiegel voor mij en kan ik veel van ze leren.

Vanochtend – nadat ik de jongste naar school had gebracht – vond ik het huiswerk dat mijn oudste zoon vandaag moest inleveren naast zijn niet al te frisse voetbalsokken. Ik heb het laten liggen. Een les in loslaten voor mij! Een les in verantwoordelijkheid nemen voor hem? We gaan het zien!

Liefs,

Muriel

P.S. Voor mij is het een soort tweede natuur om ontwikkelingsgericht naar mijzelf en naar anderen te kijken.

Wil jij hierin op weg geholpen worden?

Wil jij zicht krijgen op jouw kwaliteiten en valkuilen?
Wil jij je minder ergeren aan of laten frustreren door je omgeving/baas/collega’s? Maar juist van hen leren?
Wil jij erachter komen wat voor jou triggers zijn, waardoor jij in je valkuil stapt?
Wil jij ontdekken wat jij kunt doen om je kwaliteiten effectiever in te zetten?

Schrijf je dan nu in voor de Talent Development Challenge, van 14 tm 17 september! Via deze link: https://forms.gle/HksP5N6WF6EXwC8C6