Hoe ik nu vol energie en met plezier mijn doelen behaal en van mijn kinderen én werk geniet.
Vijf jaar geleden heb ik mijn baan opgezegd omdat ik mijn werk beter wilde kunnen combineren met de zorg voor mijn kinderen en omdat ik meer wilde genieten van en met mijn kinderen.
Toen ik nog als als adviseur/psycholoog bij een organisatieadviesbureau werkte, was het iedere ochtend, na het droppen van de kinderen op het kinderdagverblijf, racen naar kantoor. Iedere avond was het weer spannend of mijn man of ik op tijd bij het kinderdagverblijf was om onze kinderen op te pikken.
Bij ons thuis was het een geoliede machine. Ik ben altijd goed in plannen en organiseren geweest en we hadden schema’s voor halen, brengen, boodschappen doen, koken, sporten en me-time. Deze soepel lopende machine leek soms ook een militaire operatie, waar geen ruimte meer was voor spontaniteit. We hadden echt wel leuke momenten met elkaar, in het weekend of in de vakantie. Maar we leefden van weekend naar weekend en van vakantie naar vakantie. En als we weekend hadden, hadden we die tijd echt nodig om bij te komen of als we vakantie hadden waren we vaak uitgeput en konden we de eerste dagen niet eens genieten of een van ons werd ziek…
In 2012 besloot ik dat ik mijn leven zo niet wilde leiden. Ik wilde het gezin niet als een soort logistiek bedrijf zien. Die moeder met dat kopje thee was overigens ook niet het plaatje dat bij mij hoorde of voor mij klopte. Ik wilde lol hebben met de kinderen en met M. én ik wilde energie krijgen van mijn werk en ook in zakelijk professioneel opzicht iets neerzetten en nalaten. Het partnertraject bij het organisatieadviesbureau waar ik werkte zag ik niet zitten en de overstap naar een andere organisatie ook niet. Dus besloot ik op 12 maart 2012 mijn baan op te zeggen.
De oudste ging naar school, ik werd zelfstandig ondernemer
Toen de oudste naar school ging, begon ik als zelfstandig ondernemer. Ik ging freelancen. Ik leefde nog steeds van vakantie naar vakantie. En afhankelijk van voor welke opdrachtgever ik werkte, moest ik nog regelmatig racen om kinderen op tijd op school en kinderdagverblijf te hebben en zelf op tijd op m’n opdracht te zijn.
Drie jaar heb ik dit volgehouden, toen begon het te kriebelen. Ik wilde immers iets neerzetten en nalaten als ondernemer. Dus besloot ik om samen met een gelijkgestemde professional een samenwerkingsverband aan te gaan en een eigen organisatieadviesbureau op te starten. Echter, binnen 3 maanden kreeg mijn compagnon haar droombaan aangeboden. Een aanbod dat zij niet kon afslaan en waar zij – nu ruim een jaar later – nog steeds heel blij mee is. Hoe dan ook, ik stond er ineens alleen voor. Heel even heb ik overwogen om ons gezamenlijke plan alleen verder vorm te geven, maar dat zou mij te veel energie kosten en zou onvoldoende rendabel zijn.
In plaats daarvan besloot ik mijn droom na te streven. Een droom die verder ging dan een droombaan, maar wat een droomleven is. Ik besloot om Daria Zest als coach in de arm te nemen en mijn ‘signature life’ vorm te geven. Daria leerde mij hoe mijn onderneming op een dusdanige wijze op te zetten, dat ik mijn droomleven kan leiden.
Living my dream, Living my signature life!
Tegenwoordig breng ik iedere ochtend de kinderen fluitend naar het kinderdagverblijf en naar school. *Behalve vanochtend dan, want toen was iedereen bij ons thuis niet vooruit te branden… En kreeg ik een berisping van de juf ;-)*
Ik heb een werk- en zorg-schema waar ik blij van word. Self-care en inspiratie maken deel uit van dit schema.
De opvang van de kinderen is zo geregeld dat zij blij zijn en dat ik blij ben. Ik kan 4 à 5 dagen werken en heb qualitytime met ieder kind en met M.
Met mijn cliënten heb ik ook qualitytime. Ik werk intensief met een select groepje cliënten.
Ik heb weer tijd om (bijna) iedere avond gezond te koken en ervan te genieten als ik dit doe. *Toen ik mijn vaste baan gedag zei heb ik even overwogen om professioneel iets met koken te gaan doen. Verder dan het organiseren van table d’hotes is het nooit gekomen.*
Ik breng doorgaans 5 avonden in de week de kinderen naar bed en neem de tijd om met ze te praten en naar ze te luisteren. Zo weet ik wat ze meemaken, wat ze bezighoudt en welke dromen en wensen ze hebben. *M. neemt het tandenpoetsritueel op zicht, want daar heb ik echt een hekel aan.*
En één keer per week hebben we ‘s avonds een oppas, zodat M. en ik ergens een hapje kunnen eten of naar de bioscoop kunnen of naar de kroeg of gewoon met elkaar kunnen praten over wat ons bezig houdt, in plaats van dat het over de kinderen gaat of de planning en logistiek van het gezin en huishouden.
Jaag je eigen dromen na!
Ik heb mijn dromen, maar M. heeft ook zijn dromen… Terwijl ik bezig was met het vormgeven aan mijn dromen via mijn business, was M. bezig met het najagen van zijn droom: een grote mensen huis, met een schuurtje in de achtertuin. Ons huis! Kortom, hij is de afgelopen jaren op huizenjacht geweest en heeft zich bij heel veel nieuwbouwprojecten ingeschreven. Wat er uiteindelijk in heeft geresulteerd dat wij vorig jaar zomer een telefoontje kregen van een makelaar dat wij waren ingeloot op een project. In het najaar van dit jaar verhuizen wij naar een huis, een heel huis, aan de rand van Amsterdam, met vrij uitzicht over het IJmeer.
Hoewel ik met pijn in mijn hart afscheid neem van de stad, kijk ik ook erg uit naar dat vrije uitzicht… en de ruimte die we daar hebben.
Anyhow, genoeg over mij. Hoe is het met jou?
Wil jij eigenlijk iets anders doen in je werk? Maar durf je de stap niet te wagen? Ben je niet blij met jouw werk-privé-balans? Kriebelt het ondernemerschap? Of wil je een stap maken binnen de organisatie waar je nu zit? Of overweeg je juist een stap buiten de organisatie? Zit je hier tegenaan te hikken? Heb je behoefte aan iemand die met je meedenkt? Of ben je opzoek naar een programma dat je ondersteunt in het opzetten van je eigen onderneming? Of weet je juist niet wat je wil en wil je daar meer helderheid over krijgen?
Laat het me weten via: hello@murielvanhoek.com, wie weet kan ik iets voor je betekenen. Als we een gratis oriënterend gesprek hebben, kun je daar achter komen.
Ik vind het leuk om van je te horen!
