Vergezeld van de tekst “Back to business” zie ik vanochtend Jort Kelder op het billboard van Suit Supply prijken. Hij ziet er strijdbaar uit. Ik hou wel van een beetje strijd. Al moet ik toegeven dat de afgelopen tijd voor mij een tijd van overgeven was.
Als zelfstandig ondernemer met 3 kinderen in de lagere school leeftijd, een man in een vitaal beroep, een vader met COPD en een broer met uitgezaaide longkanker in fase 4 (genezing niet mogelijk, dus alleen palliatieve behandeling) was er voor mij reden genoeg om in de stress te schieten ten tijde van Corona. Toch was het tegenovergestelde het geval. Ondanks dat onze inkomsten flink verminderd waren (en nog steeds zijn ;-)) en we dus onze uitgaven behoorlijk moeten aanpassen, heb ik de afgelopen weken genoten van de rust en de stilte en ben werk-technisch meegegaan in de rust en de stilte. Ik ben niet meegegaan in de stress van als een dolle omschakelen naar online. Ja, ik heb online een assessment gedaan en ja ik heb een online programma ontwikkeld, maar dat was respectievelijk omdat de vraag op mij afkwam en omdat ik al een tijd met die wens rondliep, maar het er steeds niet van kwam en nu een mooie gelegenheid was. Verder heb ik het supervisie-traject dat ik zelf onderga en verspreid over het het jaar in de planning had staan, in twee maanden tijd doorlopen.
In plaats van me te laten afleiden of verleiden door me op de buitenwereld te richten en daar bij aan te sluiten, ben ik me volledig op mijn binnenwereld en mijn energiestroom gaan richten. Hierdoor merk ik waarvoor ik opensta en waarvoor niet, waarvan ik open ga en waarvan niet en wat ik wel wil en wat niet. Ik ben mezelf (nog) meer gaan waarnemen en gaan voelen en heb zo mijn (zelf)bewustzijn (nog verder) vergroot. Ook heb ik mijn blijheid terug gevonden: ik doe dingen met gemak én op ongecompliceerde wijze. Wij mensen zijn heel goed in dingen onnodig gecompliceerd maken. Bijvoorbeeld doordat we onnodig (en onbewust) oude pijn van onze voorouders mee zeulen of doordat we ouderboodschappen hebben overgenomen die niet bij ons passen. Hoewel ik erg van reflectie houd, van mijn zelfinzicht vergroten en van betekenis geven aan wat ik constateer bij mijzelf en vanuit mijn professie als psycholoog ook bij anderen, kun je in de analyse ook dingen onnodig gecompliceerd maken en er onnodig mee rond blijven lopen, wanneer je het niet loslaat. Ook kan het zijn dat je het gevecht aan blijft gaan en steeds weer opnieuw tegen hetzelfde thema aan blijft lopen. Het mentale bewustzijn is nodig om niet met je patroon samen te vallen en helderheid te hebben over waar je bent. Kiest je ervoor om vast te houden of om los te laten? Om te kunnen transformeren is het nodig dat je je veilig voelt, voldoende bedding hebt, je open kunt stellen en ervoor kiest om niet mee te gaan in de kramp.
Een ervaring die ik met jullie wil delen: Op het moment dat er in mijn lijf spanning ontstaat of een andere vernauwing (een oordeel of een moeten) sta ik (soms letterlijk, maar doorgaans figuurlijk) even stil en neem waar wat er gebeurt. Doordat ik me bewust ben van mijn patronen, val ik er niet mee samen en op het moment dat een oud patroon de kop opsteekt en ik bijvoorbeeld in een kramp schiet, kan ik kiezen. Ik kies er voor om waar te nemen, me open en nieuwsgierig op te stellen voor wat er binnen in mij gebeurt, in plaats van in denken te schieten en te gaan oordelen en duiden. Door deze openheid kom ik in mijn eigen energiestroom, ik kom in een flow die heerlijk is. Het enige wat ik hoef te doen is met mijn aandacht in mijn eigen lijf te zijn, rustig door te ademen, de spanning naar beneden af te voeren en de natuurlijke wetmatigheden hun werk te laten doen.
Kortom, “back to business” betekent voor mij: ik blijf lekker mijn flow volgen en deal met wat ik tegenkom.
Fijne dag! <3 Muriel